Ik wil een iTunes voor foto’s
Hou zou het zijn als iPhoto mijn foto’s net zo zou beheren als iTunes mijn muziek? Zou het dan niet veel gemakkelijker zijn om foto’s terug te vinden op je harde schijf? In dit artikel bekijken we wat iPhoto van iTunes zou kunnen leren.
Als je foto’s wil beheren op je Mac, dan zijn er in het algemeen twee manieren waarop je dat kunt doen. De eerste is het handmatig kopiëren van de afbeeldingen vanaf de geheugenkaart in de camera naar een gewenste lokatie op de harde schijf. De tweede is door gebruik te maken van Apple’s uitgebreide fotobeheerprogramma iPhoto, een onderdeel van iLife.
iPhoto heeft een groot aantal erg mooie functies. De manier waarop je snel door duizenden foto’s kunt bladeren is indrukwekkend. Behalve mogelijkheden om foto’s te bekijken en te organiseren, kun je met iPhoto foto’s snel online publiceren in een MobileMe gallerij, kun je foto’s delen met andere gebruikers op je netwerk, kun je eenvoudige bewerkingen en aanpassingen op de foto’s uitvoeren, kun je boeken en andere gedrukte materialen bestellen, en kun je hoogst indrukwekkende diapresentaties maken.
Maar misschien nog belangrijker, iPhoto is diep geintegreerd in Mac OS X, en daarmee in een groot aantal andere programma’s. Elk programma op de Mac wat iets met foto’s doet (zoals het toevoegen van een afbeelding aan een webpagina in iWeb, of het plakken van een foto in een Word-document) geeft je normaal gesproken toegang tot de Media Browser. Hierin zie je direct de thumbnails van alle foto’s in iPhoto, netjes geordend zoals dat in iPhoto zelf ook het geval is. Last but not least wordt je iPhoto-bibliotheek ook automatisch gesynct met je iPod of iPhone, en zijn de foto’s beschikbaar in Apple’s mediaplayer Front Row.
De laatste versie, iPhoto ’09, heeft zelfs nog wat toegevoegd aan deze al indrukwekkende lijst met mogelijkheden. Het biedt gezichts-detectie en -herkenning, waarmee het kan bepalen wie er op een foto staat zodat je selecties van foto’s kunt maken op basis van wie er op te zien is. Een andere nieuwe functie houdt in dat iPhoto zich voortaan bewust is van de geografische informatie die sommige GPS-camera’s en telefoons in de foto-metadata opslaan, zodat het programma je op een nette landkaart kan laten zien waar je foto’s zijn gemaakt. Wanneer deze informatie niet aanwezig is, kun je die ook handmatig toevoegen.
Het moge duidelijk zijn dat er genoeg redenen zijn om voor iPhoto te kiezen als je primaire fotobeheerprogramma. Er was echter altijd al een kleinigheid die me ervan weerhield om ook iPhoto te gaan gebruiken: het laat me mijn bestanden niet in mappen op mijn harde schijf plaatsen op de manier zoals ik dat hebben wil. Elke keer als je een foto toevoegt aan iPhoto, wordt deze naar de interne bibliotheek gekopiëerd. Deze bestanden zijn niet (eenvoudig) te bereiken vanuit het bestandssysteem. Dit zou nog niet zo erg zijn als iPhoto me zelf mappen, submappen en serienamen kon laten maken, zodat ik mijn foto’s zelf kon ordenen. Maar in plaats daarvan maakt iPhoto “gebeurtenissen” aan, en plaatst deze allemaal op hetzelfde niveau. Het is volstrekt onmogelijk om deze gebeurtenissen in groepen te plaatsen als “vakanties” of “verjaardagen”. Als je veel foto’s maakt tijdens een groot aantal verschillende gelegenheden, dan is een dergelijke indeling echt noodzakelijk.
En ja, ik weet dat ik iPhoto zo kan instellen dat de fotobestanden niet verplaatst worden vanaf hun oorspronkelijke lokatie, maar in dat geval houdt iPhoto nog steeds geen rekening met de folderstructuur. Het toont dan alle “gebeurtenissen” nog steeds op één niveau. En de “albums” die je je kunt maken bevatten alleen dynamische links naar foto’s die onderdeel zijn van een “gebeurtenis”, zodat als je bijvoorbeeld een foto verwijderd uit een album, deze nog steeds voorkomt in de oorspronkelijke gebeurtenis. Je kunt geen gebeurtenissen in folders plaatsen zonder het risico te lopen op synchronisatie-problemen.
Vergelijk dit met hoe iTunes werkt. Alle muziek in iTunes is geordend in een hierarchie die enkele niveau’s diep is. Eerst is er het muzikale genre, dan de naam van de artiest, dan de naam van het album, en uiteindelijk de titel van het nummer. Beter nog: Als je “Keep iTunes folder organized” hebt aangevinkt in de voorkeuren van iTunes, dan zal het programma automatisch mappen maken met de naam van de artiest, met daarin mappen met de naam van het album, met daarin muziekbestanden met de naam van het nummer. Op deze manier slaat het programma twee vliegen in één klap. Ik kan gemakkelijk door mijn muziek bladeren in een erg mooi en gebruiksvriendelijk muziekbeheerprogramma, en ik kan snel de eigenlijke muziekbestanden vinden mocht ik deze ergens voor nodig hebben. Ik hoef niets extra’s te doen voor dit gemak: CD erin, muziek kopiëren en deze muziek is direct beschikbaar in zowel iTunes als in mijn bestandssysteem.
Ik wil hetzelfde voor mijn foto’s. Waarom krijgt iPhoto geen “browser” zoals iTunes, zodat ik gebeurtenissen in categorieën (vergelijkbaar met genres), en zelfs subcategorieën (vergelijkbaar met artiesten) kan zetten. En wanneer iPhoto de foto’s van het geheugenkaartje in mijn camera uitleest, wil ik dat het de foto’s direct in identiek genaamde mappen op mijn harddisk plaatst. Ik wil zowel toegang tot mijn foto’s in iPhoto en elk programma dat de Media Manager gebruikt, als in het bestandssysteem.
Ik weet dat er andere fotobeheerprogramma’s zijn. Google’s Picasa komt een heel eind in de richting van mijn wensen voor wat betreft het gebruik maken van de mappenstructuur zoals je die op je harde schijf hebt staan. Helaas kleeft aan dit programma het eerder door mij aangekaarte probleem dat zich bij bijna alle programma’s voordoet die voor meerdere besturingssystemen worden gecompileerd (zoals Firefox en OpenOffice) : het is geen echt OS X programma. Het programma bedient zich van een eigenzinnige interface waar ik als Mac-liefhebber geen genoegen mee neem. Bovendien ontbeert het programma de overige integratie met het OS, zo zijn de foto’s niet zichtbaar in de Media Manager of Front Row. Een ander programma om foto’s mee te beheren op de Mac is Shoebox, wat lijkt te zijn ontstaan uit eenzelfde onvrede met de organisatietalenten van iPhoto. Helaas lijkt dit programma echter al twee jaar niet meer te zijn ontwikkeld.
Terug naar mijn persoonlijke situatie. Vorig jaar heb ik al mijn foto’s in iPhoto geplaatst, goed wetende wat de beperkingen van het programma zijn, maar mezelf overtuigend dat de voordelen zouden opwegen tegen de nadelen. Dat viel niet mee. Ik probeerde me te focussen op de MobileMe-gallerijen, de mooie slideshows en het gemak om altijd mijn laatste tien foto-series in mijn iPhone te hebben. Ik probeerde me te verlekkeren aan de gezichtsherkenningen en de geotagging-functies. Maar dat was niet genoeg. Misschien ben ik een organisatorische control-freak, die zijn oude manier van werken niet wil opgeven. Maar helaas ga ik binnenkort mijn foto’s weer terugplaatsen in mapjes en die weer in mapjes, precies zoals ik dat wil. En word ik weer afhankelijk van de Voorvertoning in OS X. Apple’s manier van foto’s beheren bleek helaas niet de mijne te zijn.
